Liegen zonder schuld

[Rozy]

Ik lieg vaak en ik lieg hard.
Ik lieg met een pokergezicht
met geen angst in mijn stem.

Ik doe dit al lang, zo lang als ik mij herinner.
In elke vriendschap en relatie,
op werk en op school.

Ik heb helaas ook geen antwoord op de vraag waarom,

Maar in tegenstelling tot wat ik hier op dit forum lees,
voel ik mij niet schuldig,
doe ik niet en heb ik nooit gedaan.
Ik weet wel wanneer ik het zou moeten voelen,
ik weet dat wat ik doe niet goed is,
maar ik voel gewoon niets.

Ik lieg en lieg dan weer om mezelf eruit te halen.
Dat heeft tot veel complicaties geleden in het verleden,
zeker,
maar ik vond het bijna leuk om mezelf eruit te halen met andere leugens.

Weer geen antwoord op waarom..

Ik denk dat mensen liegen om macht te krijgen, doordat je meer aandacht creert, worden de spotlights op jou gezet en kan je iedereen laten doen wat jij wilt.
Dit doen ze weliswaar dan omdat ze medelijden voor je hebben, maar ze doen het wel.

Mensen die geloven alles veel te snel,
daardoor gaat het zo makkelijk,
daardoor kan je ze laten bewegen als marionetten.

Ik weet het, dit klinkt creepy,
maar het voelt zo voor mij.

[janneke]

Hoi Rozy,

Welkom op het forum!

Ik vraag me af als je schrijft dat je geen schuldgevoelens hebt rond het liegen, hoe je dan op dit forum terecht bent gekomen? Wat maakt dat je toch bent gaan googlen of rondsurfen hierrond?

En zou je graag je eigen verhaal eens doen? Of lees je liever gewoon rond?

En wat maakt dat je schrijft op het bord "voor omgeving van mensen die liegen" en niet op "voor mensen die liegen"? Geen kritiek hoor, even goed welkom, maar ik vroeg het me toch af. Vind je 't misschien gewoon heel moeilijk om toe te geven? Want dat herken ik wel heel erg!

groetjes Janneke