Op gegroeid met liegen. Daar wil ik vanaf

Plaats reactie
Slijkhuisa
Berichten: 15
Lid geworden op: 30-06-2014 09:42

Op gegroeid met liegen. Daar wil ik vanaf

Bericht door Slijkhuisa » 30-06-2014 10:14

Hoi,

In mijn relatie heb ik gelogen.
Leugens uit schaamte maar ook leugens uit angsten.
Zonder bij stil te staan begon ik te liegen.
Hiermee heb ik mijn vrouw heel erg gekwetst en pijn gedaan.
Ik heb daar ook een enorme spijt van. Want ik wil juist niet liegen absoluut niet. Maar voor schaamte en angst komt het er heel snel uit.
Ik wil dat dit liegen stopt en daar probeer ik ook alles aan te doen. Ga naar de psycholoog maak extra afspraken bij de huisarts en daarnaast ben ik er zelf ook hard mee aan de gang. Hierdoor heb ik het liegen voor mijn schaamte wel goed onder controlle gekregen en weet ik ook waar dit vandaan komt.
Het liegen uit schaamte bij mij was gekomen door hetgeen wat er in mijn verleden gebeurd was. door de sexuele mishandelingen van een familielid. Die hij bij mij had gedaan. Vanuit die schaamte durfde ik niet alles te vertellen waar ik voor schaam. Echter is het probleem wel dat mensen nu wel dingen uit me moeten trekken, maar dan toch vertel ik het wel. ik durf nog niet om alles gelijk te vertellen. krijg dan een heel onzeker gevoel, toch vertel ik het. dat moet ik wel verbeteren zodat ik het gelijk open gooi en gelijk vertel en op tafel leg.
Het liegen uit angst is iets wat mij is aangeleerd. Dit is mij aangeleerd door mijn eigen moeder. Dit is sinds een paar dagen geleden ook eindelijk bevestigd door haar. ben wel druk bezig om het liegen dat ze mij heeft geleerd af te leren. en het goede aan te leren. Ik mag van geluk spreken dat leren dat ik daar ijzersterk in ben. Mede doordat ik absoluut geen opgever ben en gewoon blijf doorzetten. Maar ik wil dat ik definitief niet meer lieg. Al is het om bestwil. Ik wil geen enkele leugen meer vanuit mij laten komen. Ook al is het soms makkelijker. Ik wil dat niet meer.
Ik heb mijn vertrouwen aan mijn vrouw al genoeg geschaad en wil diat dit echt stopt.

Mijn stappen die ik reeds al vernomen heb zijn:
1. afspraak maken met de psycholoog.
2. extra afspraken met mijn huisarts.
3. over online zoeken naar mogelijkheden en hulp.
4. diegene confronteren die mij dit heeft aangeleerd.
5. iedere stap doorgeven aan mijn vrouw.
6. Alles wat me nieuw word aangeleerd gelijk van toe te passen.
7. het oude afleren.
8. met behulp van de psycholoog het leed van het verleden waardoor dit me is aangeleerd een plekje te geven.

het toepassen lukt me goed. Dit doe ik gewoon gelijk. Ik gun mezelf niet de mogelijkheid om erover na te denken. Om te zoeken naar alle mogelijkheden.
Het confronteren van diegene die mij dit hebben aangeleerd heb ik ook gedaan. Al vond ik dit best wel erg lastig. Werd er zelfs heel erg boos om de antwoorden die ik kreeg. Want toen ik vroeg: waarom heb je mij geleerd om te liegen? Was het antwoord: dat hoef je niet meer. Dat hoeft echt niet meer. Dat is niet meer nodig.
Daar werd ik echt heel boos om maar ook toen ze aangaf: dat moet je naast je zien te leggen.
Daar kan ik ook echt niet tegen en ook niet hebben. Het word me aangeleerd. mijn relatie met mijn vrouw lijdt er nu onder en ik mag nu zelf naar een oplossing zoeken. Daarnaast krijg ik ook helemaal geen excuses van haar helemaal niks, geen sorry , geen excuses alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Maar toch had en heb ik haar bevestiging nodig en moet ik mezelf er mee confronteren. om permanent om te houden met liegen. Dat wil ik niet meer. Ik hou zielsveel van mijn vrouw en mijn kinderen voor hen heb ik alles voor over en wil ik alles aangrijpen dat mij kan helpen om hier definitief mee op te houden.
Wat kan ik nog meer doen Dat dit echt stopt. Ik wil dit niet meer. Nu niet Nooit niet.

Groetjes August

janneke
Site Admin
Berichten: 73
Lid geworden op: 06-08-2012 13:18

Bericht door janneke » 30-06-2014 19:16

Wat klinkt je gemotiveerd! En zo te lezen heb je ook al een hele weg afgelegd. Proficiat, klinkt alles behalve evident.

Ik herken de vastberadenheid wel, maar ik zou je toch ook enige voorzichtigheid willen meegeven. Het heeft geen zin om een onhaalbaar doel te stellen, dan ben je namelijk gedoemd om te falen. Leugentjes om bestwil vertelt iedereen wel eens. Ik denk dat het een haalbaarder doel is om te zorgen dat je niet langer meer liegt dan de gemiddelde mens, je kan misschien zelfs iets eerlijker worden dan de gemiddelde mens, maar 100% eerlijk is eigenlijk niet eens wenselijk in deze maatschappij heb ik ondertussen geleerd.

Zo zeg je bijvoorbeeld niet van een baby dat je hem of haar maar lelijk vind, dat doe je gewoon niet, ook al denk je het en wil je eerlijk antwoorden op de vraag "is het geen schatje?" Er zijn dus heel wat nuances en dat maakt het ook zo moeilijk.

Ik herken ook wel het gevoel rond "het ontstaat niet zomaar". Het is in je leven gekomen om een hele goede reden. In jouw geval werd het je aangeleerd, dan is het vrij logisch dat je het ook oppikt en later gaat toepassen. Alleen nu is het zijn doel voorbij geschoten het word je nu niet meer aangeleerd en brengt je ook niets meer op.

Hou er rekening mee dat dingen veranderen tijd vraagt, en dat anderen ook reageren op verandering. Ook al verander je in positieve zin, toch is het soms moeilijk voor mensen om te aanvaarden dat je anders wordt.

Je vraagt ook "wat kan ik nog meer doen". Ik vind de dingen die je opsomt wel heel helder. Waar ik voor mezelf nu mee bezig ben is het verleggen van het doel. Ik ga niet langer voor "niet liegen", maar voor "echt zijn". En dat is iets veel breder dan enkel het niet formuleren van leugens. Mensen die dichtbij je staan dichterbij laten komen en daar je echte gevoelens aan kunnen laten zien. Je sterke en je minder sterke kanten kunnen laten zien.

En verder denk ik dat het belangrijk is om te accepteren dat je het hier moeilijk mee hebt. Dat wil niet zeggen dat ik er voor pleit om je er bij neer te leggen en je gedrag zo te laten en niet op te houden met liegen, maar wel dat ik denk dat jezelf naar beneden halen omwille van iets dat je zou willen veranderen, meestal niet zo helpend is bij het effectief veranderen van die dingen. Eigenlijk helpt het bij mij het best als je begrip toont voor jezelf en daarnaast verantwoordelijkheid neemt over je gedrag.

groetjes Janneke

Slijkhuisa
Berichten: 15
Lid geworden op: 30-06-2014 09:42

Bericht door Slijkhuisa » 30-06-2014 19:39

Ja gemotiveerd ben ik ja.
Heb mijn drive gevonden.
Ben vandaag bij de huisarts geweest. Die vind dat ik enorm vooruit ben gegaan. Ik probeer er wel op te letten dat ik niet naast mijn schoenen ga lopen. Anders ben ik bang dat ik iets ga missen waar ik aan moet werken. dat is zonde. Daarom heb ik ook aan mijn vrouw gevraagd: als ik iets mis of over het hoofd zie. zeg het me gelijk. Dit moet stoppen.
Verder heb ik advies gekregen om ook wat aan mijn zelfvertrouwen te doen, als bestrijding voor mijn angst. Maar ook om door te gaan mijn angsten onder ogen te zien en onder ogen te komen.
Daarnaast heb ik hem gevraagd om hulp om opener te kunnen zijn en mijn gedrag en houding daar in aan te passen. Dit vond hij ook een hele goede idee. Nu moet ik dan wel hulp bij een psychiater halen, om mijn gedrag en houding daarin te kunnen veranderen.
Dat heb ik gevraagd omdat ik helemaal echt en puur wil zijn voor mijn vrouw en kinderen en mezelf natuurlijk.
Ik weet dat het een lange weg is. Vooral voor andere mensen en voor namelijk de vertrouwen die ik daarin moet terug winnen.
Wil namelijk geen half gebakken werk van maken daarom ben ik er ook vol op mee bezig. Heb er schoon genoeg van en ben het zat om mensen te kwetsen.
Morgen ga ik naar de psycholoog om meer te verwerken en begeleid te worden. heb aangevraagd 2x in de week contact te kunnen.
Ik weet dat ik hier moeite mee heb enorm. dat is ook de reden waarom ik hulp ben gaan zoeken.

Plaats reactie