Hey zou graag men verhaal willen vertellen,want ik ben echt helemaal radeloos
het tis allemaal begonnen op een leeftijd rond en jaar of 14 toen ik omringd was op school door rijke vrienden (hun ouders). en op die leeftijd kwamen ook de gesprekken op van met welke auto rijd jouw vader en dit en dat,en natuurlijk vroegen ze me dat ook maar meestal ontweek ik die vraag en heb dan wat later gelogen dat we een Bmw X5 hadden, en zo ging het verder en verder met leugens over materealistische dingens, totdat op een moment ik het zelf doorhad dat ik loog over de kleinste dingen zoals als ik niet kon afspreken met vrienden dat ik in een chique restaurant zat te dineren ook al kon ik toch gewoon zeggen dak godverdomme met men vader thuis zat te eten??
in ieder geval,(het probleem) is dat en heel groot deel van men vrienden het door heeft van al het gelieg (ben nu eind 17jaar) en ze zijn het kotsbeu en voel me heel alleen,
heb met 2 beste vrienden erover gepraat,en ze steunen mij wel maar weet niet dat ik hun vertrouwen terug heb,zou me ook verbazen eigelijk.
Klinkt raar maar dit is en grote stap mentaal om het online te zetten,is men eerste keer.
Help
-
janneke
- Site Admin
- Berichten: 73
- Lid geworden op: 06-08-2012 13:18
Dag Lou,
Knap dat je je verhaal online durft plaatsen!
Ik herken wel een stuk van wat je schrijft. Heb je al eens nagedacht wat er zou gebeuren als je gewoon eerlijk zou zeggen wat je gedaan hebt, of wat je hebt of zo?
Want je doet dit niet zonder reden he, blijkbaar heb je 't ergens voor nodig.
Als ik je verhaal zo lees, krijg ik de indruk dat je je niet goed genoeg voelt en dat je 't gevoel hebt dat je beter overkomt als je zegt dat je ook zo'n dure auto hebt, of op restaurant kan gaan. Terwijl het uiteraard niet gaat om hoeveel geld je hebt, maar om wie je bent! Maar 't is niet simpel natuurlijk. Ik kan me ook voorstellen dat je je soms zou schamen om de werkelijkheid te vertellen.
Ik hoop voor je dat het je lukt om door te zetten. Knap ook dat je 't aan je vrienden hebt vertelt! Hopelijk steunen zij je om er voor te blijven gaan.
Groetjes Janneke
Knap dat je je verhaal online durft plaatsen!
Ik herken wel een stuk van wat je schrijft. Heb je al eens nagedacht wat er zou gebeuren als je gewoon eerlijk zou zeggen wat je gedaan hebt, of wat je hebt of zo?
Want je doet dit niet zonder reden he, blijkbaar heb je 't ergens voor nodig.
Als ik je verhaal zo lees, krijg ik de indruk dat je je niet goed genoeg voelt en dat je 't gevoel hebt dat je beter overkomt als je zegt dat je ook zo'n dure auto hebt, of op restaurant kan gaan. Terwijl het uiteraard niet gaat om hoeveel geld je hebt, maar om wie je bent! Maar 't is niet simpel natuurlijk. Ik kan me ook voorstellen dat je je soms zou schamen om de werkelijkheid te vertellen.
Ik hoop voor je dat het je lukt om door te zetten. Knap ook dat je 't aan je vrienden hebt vertelt! Hopelijk steunen zij je om er voor te blijven gaan.
Groetjes Janneke