Waarom is het zo moeilijk om te stoppen met liegen,
Wat win je erbij terwijl je zoveel te verliezen heb,
Ik zit in die situatie,
Ik lieg, ik wil niet liegen maar toch lieg ik,
Ik beloof keer op keer te stoppen met liegen maar toch doe ik het en keer op keer wordt ik ermee betrapt.
De leugens komen vooral op de vragen naar mij toe waarom ik iets gedaan heb.
Het antwoord is daarop nooit de juiste nooit het goede en bijna nooit de waarheid.
en terwijl de waarheid eigenlijk helemaal niet kwetsend of moeilijk is.
Het is als of mij zelf ergens tegen in bescherming wil nemen terwijl dit helemaal niet hoeft.
Als ik zo door ga kost dit mij mijn gezin en relatie.
Waarom kan iemand die liegt niet zeggen vanaf NU lieg ik niet meer.
Ja zeggen kan wel, maar het ook doen!! Waarom is stoppen met liegen zo moeilijk.?
Waarom is het zo moeilijk om te stoppen met liegen
-
Ronald
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 26-10-2013 18:03
-
janneke
- Site Admin
- Berichten: 73
- Lid geworden op: 06-08-2012 13:18
Dag Ronald,
Ik vind je berichtje erg herkenbaar. Er klinkt een hoop machteloosheid in door. Toch vind ik het een zinvolle vraag die je stelt. Waarom kan je er niet mee stoppen. Je zegt dat het lijkt alsof je jezelf in bescherming wil nemen.
Heb je enig idee waartegen? Of waartegen je jezelf vroeger in bescherming moest nemen en nu nog uit automatisme naar dezelfde reactie terug grijpt?
Mij heeft het geholpen om een dagboek bij te houden en alle leugens te noteren en daarnaast de waarheid. Op den duur vind je dan een patroon.
Bij mij heeft het ook voor een stuk te maken met angst voor afwijzing. Als ze vragen wat ik gedaan heb, en ik lieg er over, dan kunnen ze hoogstens de persoon die ik beweer te zijn niet leuk vinden. Als ik eerlijk ben wijzen ze mij misschien af, en dat raakt me veel harder...
Kan je je daarin herkennen of werkt het anders bij jou?
Ik vind je berichtje erg herkenbaar. Er klinkt een hoop machteloosheid in door. Toch vind ik het een zinvolle vraag die je stelt. Waarom kan je er niet mee stoppen. Je zegt dat het lijkt alsof je jezelf in bescherming wil nemen.
Heb je enig idee waartegen? Of waartegen je jezelf vroeger in bescherming moest nemen en nu nog uit automatisme naar dezelfde reactie terug grijpt?
Mij heeft het geholpen om een dagboek bij te houden en alle leugens te noteren en daarnaast de waarheid. Op den duur vind je dan een patroon.
Bij mij heeft het ook voor een stuk te maken met angst voor afwijzing. Als ze vragen wat ik gedaan heb, en ik lieg er over, dan kunnen ze hoogstens de persoon die ik beweer te zijn niet leuk vinden. Als ik eerlijk ben wijzen ze mij misschien af, en dat raakt me veel harder...
Kan je je daarin herkennen of werkt het anders bij jou?
-
Ronald
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 26-10-2013 18:03
Janneke,
Mijn probleem gaat veel verder dan dat ik in eerste instantie heb opgeschreven,
ik heb ook nog pdd nos,
dat is geconstateerd toen ik 39 was, (ben nu 40)
Ik kan me herrinneren dat ik ben gaan liegen om uit de problemen te blijven op school waar ik erg gepest werd, Dit liegen is met de jaren erger en erger geworden.
Nu lieg ik om de kleinste stomme dingen zoals of de hond wel of niet gepoept heeft. Waarom, als ik zeg dat hij gepoept heeft hoef ik er straks niet nog een keer uit met de hond, dus zeg ik dat hij gepoept heeft.
het komt er op neer dat ik lieg om mijn verantwoordelijkheden te ontlopen.
Waarom? geen idee. misschien hoort dat wel bij de pdd nos.
een dagboek heeft voor mij geen zin, dat heb ik in het verleden gedaan maar dat hou ik niet vol.
Ik kom er zo langzamerhand ook achter dat ik niet alleen lieg tegen mijn omgeving maar vooral ook tegen mijzelf.
Als ik dat kan stoppen ben ik al een heel end.
groet
Ronald
Mijn probleem gaat veel verder dan dat ik in eerste instantie heb opgeschreven,
ik heb ook nog pdd nos,
dat is geconstateerd toen ik 39 was, (ben nu 40)
Ik kan me herrinneren dat ik ben gaan liegen om uit de problemen te blijven op school waar ik erg gepest werd, Dit liegen is met de jaren erger en erger geworden.
Nu lieg ik om de kleinste stomme dingen zoals of de hond wel of niet gepoept heeft. Waarom, als ik zeg dat hij gepoept heeft hoef ik er straks niet nog een keer uit met de hond, dus zeg ik dat hij gepoept heeft.
het komt er op neer dat ik lieg om mijn verantwoordelijkheden te ontlopen.
Waarom? geen idee. misschien hoort dat wel bij de pdd nos.
een dagboek heeft voor mij geen zin, dat heb ik in het verleden gedaan maar dat hou ik niet vol.
Ik kom er zo langzamerhand ook achter dat ik niet alleen lieg tegen mijn omgeving maar vooral ook tegen mijzelf.
Als ik dat kan stoppen ben ik al een heel end.
groet
Ronald
-
janneke
- Site Admin
- Berichten: 73
- Lid geworden op: 06-08-2012 13:18
Dag Ronald,
Ik herken wel het liegen tegen jezelf. Dat doe ik ook vaak. Overigens ben ik verast van de paralellen in jouw en mijn verhaal. Ik heb geen officiële diagnose, maar er is al vaker ASS gesuggereerd, één keer getest en bevestigd een tweede keer getest en ontkend. Niet helemaal duidelijk dus, maar ik herken er wel wat in.
Ik herinner mij dat ik ook ben beginnen liegen in de periode dat ik gepest werd. Of dat ik gepest werd juist omwille van dat gedrag.
Ik ken niet genoeg van pdd-nos om te weten of het liegen daar een oorzaak in vind. Wel denk ik dat je altijd een reden moet hebben. Het levert je iets op. In dit geval blijkbaar het feit dat je onder je verantwoordelijkheid uit kan komen. Maar het kost je ook iets. Anders zou je er geen last van hebben. De vraag is dan waarom het feit dat het je ook iets kost je blijkbaar niet voldoende helpt om het gedrag te veranderen.
Ik herken wel het niet volhouden van een dagboek. Dat heb ik ook, nog steeds overigens. Maar toch probeer ik steeds opnieuw, want ik leer wel veel uit wat ik opschrijf.
Heb je een of andere vorm van hulp? Iemand waarmee je het probleem rond liegen kan bespreken?
Ik herken wel het liegen tegen jezelf. Dat doe ik ook vaak. Overigens ben ik verast van de paralellen in jouw en mijn verhaal. Ik heb geen officiële diagnose, maar er is al vaker ASS gesuggereerd, één keer getest en bevestigd een tweede keer getest en ontkend. Niet helemaal duidelijk dus, maar ik herken er wel wat in.
Ik herinner mij dat ik ook ben beginnen liegen in de periode dat ik gepest werd. Of dat ik gepest werd juist omwille van dat gedrag.
Ik ken niet genoeg van pdd-nos om te weten of het liegen daar een oorzaak in vind. Wel denk ik dat je altijd een reden moet hebben. Het levert je iets op. In dit geval blijkbaar het feit dat je onder je verantwoordelijkheid uit kan komen. Maar het kost je ook iets. Anders zou je er geen last van hebben. De vraag is dan waarom het feit dat het je ook iets kost je blijkbaar niet voldoende helpt om het gedrag te veranderen.
Ik herken wel het niet volhouden van een dagboek. Dat heb ik ook, nog steeds overigens. Maar toch probeer ik steeds opnieuw, want ik leer wel veel uit wat ik opschrijf.
Heb je een of andere vorm van hulp? Iemand waarmee je het probleem rond liegen kan bespreken?