Gaat helemaal niet goed met mij.
Ik heb een zware diagnose gehad, nl dat ik aan zowat alle persoonlijkheidsstoornissen voldoe. Mijn psycholoog en psychiater zijn het daarover niet eens. Mijn psycholoog vind dat de uitslag van die testen valide is. Psychiater niet, zij vind dat ik enkel borderline heb en al de rest wat er is uitgekomen gelogen is. Maar zij kent mij niet zoals mijn psycholoog mij kent. Alles wat ik hier al heb geschreven, sms'en en mails die ik hem stuurde zeggen hem dat de test wel valide is.
Nu ja maakt niet veel uit. Want noch mijn psychiater als mijn psycholoog kunnen/willen mij nu nog helpen. Ze vinden beide dat opname nodig is. Maar dat wil ik gewoon niet. Het is geen optie.
Psychiater stelt opname voor DGT voor. En psycholoog denkt wel dat ik er sowieso baat bij zou hebben. Ik heb even rondgekeken op het internet en had dan ambulante DGT vaardigheidstraining en therapie gevonden bij het cgg in Mechelen. Maar heb daarstraks te horen gekregen dat de wachttijd minstens een half jaar is, waarschijnlijk een 9tal maanden. Plus dat ik pas volgende week ga horen of ik op de wachtlijst terecht kom. Als ze mijn psychiater gaan bellen word het sowieso een nee.
Ondertussen terug uitgevallen op mijn werk, nadat ik die diagnose heb gekregen. Ik heb nog twee weken ziekteverlof omdat ik nog niets wist van het cgg toen. Het plan was dat ik naast die therapie ook nog deeltijds ging werken. En dat kon ik dus pas allemaal regelen als ik wist hoe vaak het therapie was per week. Nu maakt dat allemaal niet meer uit, aangezien het niet voor direct is. Ik ga dus moeten gaan liegen op het werk en zeggen dat ik deeltijds kan werken en daarnaast dan die DGT volg.
Maar aangezien ik dus ook niet meer bij mijn psycholoog terecht kan, zit ik zonder hulp. Ik kan nergens ambulant terecht. En ik ben niet van mijn standpunt ivm opname af te brengen. Ik wil het NIET! Ik heb een huishouden te runnen, ik wil het allemaal in het echte leven leren en niet in opname. Ik wil LEVEN! Ik zal het dus op mijn eentje moeten doen.
gevolgen uitslag testen
-
janneke
- Site Admin
- Berichten: 73
- Lid geworden op: 06-08-2012 13:18
Hey,
Heel moeilijk en zwaar allemaal!
Maar he, je moet niet liegen he, dat is een keuze. Een hele lastige keuze dat wel, maar 't blijft een keuze. Je kan ook zeggen op je werk dat je 't gewoon te zwaar hebt, of dat je nog op een wachtlijst staat.
Ik snap dat je niet voor opname wil gaan. Maar he meid, soms moet je de balans afwegen tussen de voor en de nadelen.
En dan vraag ik me af of thuiszitten, eigenlijk niet in staat zijn voltijds te werken en geen ambulante hulp meer krijgen werkelijk zoveel meer voordelen heeft in vergelijking met een opname.
Ik snap je wel, maar 'k heb wel zoiets van jah, als ik inderdaad lees wat je hier allemaal schrijft en wat je psychiater en psycholoog tegen je zeggen, dan denk ik inderdaad dat je een opname goed zou kunnen gebruiken.
Ik hoop wel dat je door je problematiek er niet van wegloopt, want als je er niet zelf achterstaat dan heeft het ook niet veel zin. Dus jah, dan blijf je misschien inderdaad beter thuis, maar dan is de consequentie inderdaad wel dat je 't alleen moet doen.
Wat houd je tegen om opname een echte kans te geven?
Heel moeilijk en zwaar allemaal!
Maar he, je moet niet liegen he, dat is een keuze. Een hele lastige keuze dat wel, maar 't blijft een keuze. Je kan ook zeggen op je werk dat je 't gewoon te zwaar hebt, of dat je nog op een wachtlijst staat.
Ik snap dat je niet voor opname wil gaan. Maar he meid, soms moet je de balans afwegen tussen de voor en de nadelen.
En dan vraag ik me af of thuiszitten, eigenlijk niet in staat zijn voltijds te werken en geen ambulante hulp meer krijgen werkelijk zoveel meer voordelen heeft in vergelijking met een opname.
Ik snap je wel, maar 'k heb wel zoiets van jah, als ik inderdaad lees wat je hier allemaal schrijft en wat je psychiater en psycholoog tegen je zeggen, dan denk ik inderdaad dat je een opname goed zou kunnen gebruiken.
Ik hoop wel dat je door je problematiek er niet van wegloopt, want als je er niet zelf achterstaat dan heeft het ook niet veel zin. Dus jah, dan blijf je misschien inderdaad beter thuis, maar dan is de consequentie inderdaad wel dat je 't alleen moet doen.
Wat houd je tegen om opname een echte kans te geven?
-
JustMe
- Berichten: 44
- Lid geworden op: 08-04-2013 00:13
De nadelen van een opname wegen zwaarder dan de nadelen van geen opname. Ik weet dat eens in opname, de zaken waar ik op bots op het werk bijvoorbeeld verdwijnen. En dan kan ik ook die problematiek niet aanpakken. Het enige wat tijdens een opname speelt is mijn sociaal contact in vrije tijd situaties en gedrag naar therapeuten toe. Het is dus maar een deeltje van alle persoonlijkheidsstoornissen dat opspeelt dan. Daarom heb ik het nodig om ondertussen in het echte leven te staan. Om te leren in realiteit. Ik sta niet achter een opname dus ga ik die ook niet uit doen en alles er uit halen wat er in zat. Achter klipp stond ik wel en zelfs daar ben ik gaan lopen. Als ik er niet achter sta hou ik het nog geen week vol.
Financieel is het gewoon niet mogelijk. Ik kan niet de kosten van een opname dragen naast mijn lening en alles wat er bij komt kijken nu we verhuist zijn en alleen wonen. En het klinkt misschien belachelijk, maar ik vind het ook een belangrijk argument. Eind augustus hebben we een reis naar Spanje gepland en alles is al betaald. Ik kan/wil die niet annuleren.
Er is nog een heel kleine kans dat ik toch nog ambulant begeleiding zou krijgen. Ik heb namelijk een psychologe gevonden die ambulant individueel dgt-begeleiding doet. Ik wacht nu op antwoord van haar of ik bij haar terecht kan zonder dat ik de vaardigheidstraining heb gehad.
Als het niet zo is, tja dan moet ik het maar zonder hulp doen.
Ben op dat vlak wel teleurgesteld in de therapiemogelijkheden hier in België. Hoe dan ook heeft het geen zin om iets te doen/proberen waar ik niet achter sta, waar ik me niet goed bij voel.
Financieel is het gewoon niet mogelijk. Ik kan niet de kosten van een opname dragen naast mijn lening en alles wat er bij komt kijken nu we verhuist zijn en alleen wonen. En het klinkt misschien belachelijk, maar ik vind het ook een belangrijk argument. Eind augustus hebben we een reis naar Spanje gepland en alles is al betaald. Ik kan/wil die niet annuleren.
Er is nog een heel kleine kans dat ik toch nog ambulant begeleiding zou krijgen. Ik heb namelijk een psychologe gevonden die ambulant individueel dgt-begeleiding doet. Ik wacht nu op antwoord van haar of ik bij haar terecht kan zonder dat ik de vaardigheidstraining heb gehad.
Als het niet zo is, tja dan moet ik het maar zonder hulp doen.
Ben op dat vlak wel teleurgesteld in de therapiemogelijkheden hier in België. Hoe dan ook heeft het geen zin om iets te doen/proberen waar ik niet achter sta, waar ik me niet goed bij voel.
-
janneke
- Site Admin
- Berichten: 73
- Lid geworden op: 06-08-2012 13:18
Ik vind het wel logisch hoor, wat je schrijft. Als je er niet achter staat doe je 't inderdaad beter niet.
En ik herken heel erg het niet tegen sommige dingen aanlopen als je in opname bent en daardoor het niet zinvol vinden.
Ik hoop voor je dat je iemand vind die je ambulant wil helpen. 't Is inderdaad soms lastig. Ik denk dat ik zelf ook moeilijk nog ambulante hulp vind nu, 't is op het randje van 'je moet je laten opnemen'. Maar als ik moet kiezen tussen een opname die ik misschien niet helemaal zinvol vind, maar toch voor een deel, en helemaal geen hulp, dan ga ik toch voor die opname. Al hoop ik dat ik kan bewijzen dat het niet nodig is.
En ik herken heel erg het niet tegen sommige dingen aanlopen als je in opname bent en daardoor het niet zinvol vinden.
Ik hoop voor je dat je iemand vind die je ambulant wil helpen. 't Is inderdaad soms lastig. Ik denk dat ik zelf ook moeilijk nog ambulante hulp vind nu, 't is op het randje van 'je moet je laten opnemen'. Maar als ik moet kiezen tussen een opname die ik misschien niet helemaal zinvol vind, maar toch voor een deel, en helemaal geen hulp, dan ga ik toch voor die opname. Al hoop ik dat ik kan bewijzen dat het niet nodig is.