tips

janneke · Bericht door **janneke** » 18-04-2013 16:58

Hier zet ik enkele dingen neer die mij geholpen hebben. Als je zelf andere ervaringen of suggesties hebt, laat me zeker iets weten dan maak ik er een overzichtje van.

- Neem iemand in vertrouwen. Je zal verbaasd zijn hoe sommige mensen echt wel begrip op kunnen brengen voor je probleem. De keerzijde van de medaille is dat sommige mensen dit ook niet doen. Door eerlijk te zijn over het feit dat je vaak liegt neem je dus een risico. Maar laat ons eerlijk zijn... het risico mensen te verliezen is er ook al door het liegen zelf. Het is dus in veel gevallen wel de moeite waard. Je kan denken aan een goede vriend of vriendin, of iemand waar je wel een goed contact mee hebt, maar die je niet zoveel ziet, of die anderen in je sociaal netwerk niet kent. Je kan ook op zoek naar een professioneel hulpverlener.

- Als je naar iemand toe stapt, bereid je goed voor. Probeer zelf al eens na te denken waarom je dit misschien doet, of waar je precies hulp bij wil. Ik ben zelf vaak op een muur van onbegrip gestoten. Mensen vragen vaak voorbeelden, ik vond dat toen heel lastig en kon op dat moment écht niets meer bedenken, omdat ik gewoon blokkeerde. Je neemt dat soort situaties dus best mee op papîer als je ook iemand bent die makkelijk blokkeert. Toch merk ik dat het durven benoemen van het probleem wel deuren opent.

- Een leugendagboek bijhouden: Ik hield een schrift bij met drie kolommen: de leugen die ik vertelt had, de waarheid over die situatie en de context, de aanleiding om de waarheid niet te durven/willen zeggen, hoe ik me voelde, bij wie het gebeurde...

Bij mij hielp een schrift beter dan losse papieren. Ik had nogal eens de neiging om "opnieuw te willen beginnen, want nu zou ik het niet meer doen". Maar steeds stelde ik vast dat het me niet gelukt was. Het papier weggooien en opnieuw beginnen is niet de oplossing...

Wat deed ik dan wel met dit leugendagboek: ik besprak het toen met mijn psycholoog. En ik probeerde zoveel mogelijk leugens recht te zetten en tegen de mensen in kwestie te gaan vertellen hoe het dan wel zat.

- Ik heb me laten opnemen met het voornemen om lang genoeg op dezelfde plaats te blijven. (Was in mijn geval 1 jaar) In een setting waar ik mocht terug komen op dingen, zonder dat daar een straffen-belonen systeem aan vasthing, wat in gedragstherapie vaak het geval is, maar mij niet zo goed hielp met dit probleem. Ik ben toen inderdaad ook vastgelopen in verhalen, maar het daar niet van weglopen en de confrontatie aangaan in plaats van ergens anders opnieuw beginnen heeft me heel hard geholpen. [/list]

Pas toen ik uit die cirkel van het liegen leerde te stappen heb ik ontdekt wat vrienschap kan zijn en kan inhouden. Ik heb veel (h)echtere contacten nu, en wens dit iedereen toe!

Rune · Bericht door **Rune** » 08-06-2013 19:33

Ten eerste, echt fijn dat dit forum bestaat.
En bedankt voor het delen van je ervaringen en tips.

Het bijhouden van een leugendagboek vind ik een hele goede, al zou ik als de DOOD zijn dat iemand t zou lezen. Maar ik realiseer me dat dat erbij hoort. Ik ga t proberen

janneke · Bericht door **janneke** » 09-06-2013 07:50

Ik ben blij in je ander berichtje te mogen lezen dat je al twee maal hebt durven terugkomen op leugens. Misschien is niet alleen het gedragsmatig behandelen belangrijk. Maar moet je je ook afvragen, wat je precies wou zeggen met je leugen. Wat was er zo verkeerd dat niet gezegd mocht worden? Of waarom had je 't nodig? Je bent in elk geval heel erg welkom op het forum!

Rune · Bericht door **Rune** » 15-06-2013 23:41

Bedankt!
Nogmaals.
Erg fijn om mensen te spreken die enigzins t zelfde leven lijden.

Je stelt erg goede vragen. Ik weet het op t moment niet.
Ik durf mezelf gewoon denk ik niet te laten zien hoe ik ben, omdat ik kwetsbaar ben en zwak. Dus laat ik mensen denken dat ik dingen heb meegemaakt, waarvoor je sterk moet zijn. Want dat is wat ik wil zijn.

Ik vraag me af of ik de leugens daadwerkelijk nodig heb gehad. Ik deed het overigens wel, omdat ik stom ben. Ik zou willen dat ik het allemaal overnieuw kon doen, en eerlijk was over wie ik ben en wat ik doe.

Ik haat leugenaars. En ik ben de queen of leugens.
Hoe moet ik me daarbij voelen?
Die realisatie maakt me depressief. En daarnaast zijn er ook genoeg andere dingen die me levensmoe maken. Ik ben inmiddels niet meer suicidaal, en daar ben ik blij om. Ik hoop dat jullie ook niet de hoop verliezen te vechten voor jezelf en de waarheid. De waarheid is hard, en lelijk, altijd. Maar het is het enige wat er toe doet..

Lastige situatie he, meiden?

Ik weet dat jullie hetzelfde ervaren.

janneke · Bericht door **janneke** » 17-06-2013 10:24

Heel herkenbaar! Wat ik net heb geleerd is dat het ook belangrijk is om uit te zoeken waarom je liegt. Ik geloof namelijk niet in goede en slechte mensen. Als je zoiets doet, is het omdat er op de een of andere manier iets scheelt. En dan is het zoeken naar een manier om dat uit te drukken. Misschien had je inderdaad gewoon kunnen zeggen "ik voel me zo zwak, ik zou zo graag sterk zijn" in plaats van dingen te vertellen waarvoor je sterk moet zijn. Maar dat was toen misschien niet veilig genoeg voor jou?

Als ik dingen verkeerd invul voor je, zeg het dan op tijd he! Ik reageer ook maar vanuit mijn eigen ervaring, misschien is het bij jou helemaal anders.